Psychoterapia Młodzieży

Rozpoczęcie psychoterapii młodzieży poprzedzone jest pierwszorazową konsultacją z rodzicami lub rodzicami z dzieckiem, mającą na celu zebranie wywiadu dotyczącego funkcjonowania nastolatka na różnych etapach rozwojowych i sytuacji rodzinnej. W dalszym etapie pracy, psychoterapeuta odbywa kilka konsultacji diagnostycznych z adolescentem, mających na celu zrozumienie i ocenę poziomu zauważanych trudności oraz ustalenie adekwatnej, dostosowanej do potrzeb nastolatka formy pomocy. Konsultacje kończą się omówieniem spotkań z rodzicami dziecka i zaleceniami dotyczącymi dalszego postępowania. W przypadku potrzeby rozpoczęcia psychoterapii indywidualnej specjalista ustala z pacjentem i rodzicami kontrakt terapeutyczny, w którym przedstawia zasady pracy m.in. cele terapii, czas jej trwania, metody pracy, wzajemne zobowiązania.

Przyjmuje się, że psychoterapia młodzieży przeznaczona jest dla nastolatków od 12 roku życia wzwyż. Psychoterapia indywidualna adolescentów opiera się na regularnych spotkaniach z terapeutą, skoncentrowanych na poprawie stanu psychicznego nastolatka, poprzez rozwijanie umiejętności samodzielnego radzenia sobie z trudnościami, zmianę nieadaptacyjnych zachowań oraz kształtowanie prawidłowych wzorców funkcjonowania emocjonalnego, społecznego. Sesje trwają 50 minut i odbywają się 1-2 razy w tygodniu. Długość trwania psychoterapii jest określana indywidualnie, w zależności od rodzaju i nasilenia zgłaszanych trudności, kształtującej się osobowości nastolatka oraz postaw jego rodziców. Przyjmuje się, że terapia krótkoterminowa trwa kilka miesięcy, a długoterminowa od kilkunastu miesięcy, do czasami nawet kilku lat, w przypadku nieprawidłowej kształtującej się osobowości lub innych poważnych zaburzeń psychicznych. W przypadku adolescentów ogromne znaczenie w uzyskiwaniu satysfakcjonujących zmian ma współpraca i postawa osób najbliższych, a bez ich wsparcia, zaangażowania, zrozumienia zmiana często jest niemożliwa.